Avonturen uit het leven van Regina en Aart, hun reizen, hun hobies / as aventuras da vida de Regina e Aart, suas viagens, seus passatempos
"Er is geen groter genot denkbaar voor een handige jongen dan klussen in Brazilië!"
Als je van huis uit, zoals ik, gewend bent om niet stil te zitten, en graag iets realiseert dat tastbaar is, en bovendien nog 2 rechterhanden hebt, zoek dan overal waar je een beetje een thuis hebt een reden om iets overhoop te gooien.
Plekken waar je genoeg thuis voelt zijn in mijn geval ruim voorradig. Ik vraag me tot op heden af of mijn moeder niet zigeunerbloed in zich had. Officieel niet, maar je weet het nooit. Bij mijn vader was dat minder waarschijnlijk, met z’n echt Hollands uiterlijk.
Zigeunerbloed is haast wel nodig als je steeds na maximaal een half jaar weer in een ander land wil wonen, en liefst zelfs in een ander continent. Wij saampjes doen dat al lang en het verveelt niet. Integendeel, onze keuze uit 3 landen in 2 continenten vinden wij maar ternauwernood genoeg en we hebben het zelfs soms over nog meer plekken om een tijdje te wonen. Blijken er steeds weer te zijn. Lees maar verder op deze blog.
Mijn moeder had dus misschien wel zigeunerbloed. Nooit bewezen, en zelfs ook nooit serieus ter sprake geweest. Ben ik pas later opgekomen. Ze zal het me niet kwalijk nemen.
Wat ze me ook niet kwalijk zal nemen is dat ze ook graag kluste. Met haar 2 rechterhanden bleef dat gewoonlijk beperkt tot schilderen en woninginrichten.Herhaaldelijk werd binnen de werkdag van mijn vader de hele boel in huis omgedraaid en kon hij bij thuiskomst de weg niet meer vinden.Toen mijn handen op ongeveer mijn 6e beide ook van het type rechts bleken te zijn werden de mogelijkheden samen uitermate ruimer. Ik herinner me dat op een eerste dag van een herfstvakantie de kastenpartij van onze “en suite” huiskamer met de grond gelijk werd gemaakt en vervolgens in de dagen daarna plaats maakte voor een “doorzicht” tafereel. Wat later liet mijn moeder weten dat ze behoefte had aan een keukenkast, die maakte ik op m’n 8e, was eigenlijk niet echt mooi (bij lange na niet zo mooi als die hiernaast….), maar waarschijnlijk wel functioneel, en heeft tientallen jaren dienst gedaan.
Klussen in Brazilië "mag" eigenlijk niet.....
Over mijn persoonlijke wapenfeiten op het gebied van bricolage, in eerdere landen, in huizen en appartementen, vertel ik misschien later nog eens, ik ga me nu beperken tot mijn projecten in Brazilië.
Het is als vloeken in de kerk. In Brazilië wordt vanaf een bepaalde sociale klasse niet zelf geklust. Het is wel niet verboden maar zeer ongewoon. Je hebt daar hier “een equipe” voor.
Dat is chiquer, niet duur (voorlopig nog niet….) en je hoeft er zelf als macho niet moe van te worden. Klussen was de Braziliaan nooit zelf gewend en, alhoewel dat wel steeds meer gepropageerd wordt door de plaatselijke Leroy Merlin (de lokale versie van de Nederlandse Praxis of GAMMA), gaat het maar schoorvoetend die kant op.
Waarom eigenlijk niet? Het is onbekend, ongebruikelijk, te moeilijk en/of te vermoeiend. Ook hebben technisch hoger opgeleiden in dit land doorgaans geen 2 rechterhanden, zijn meer theoretisch aangelegd. Een “equipe” was altijd goedkoop, overblijfsel uit het feodale tijdperk, en dat wordt maar langzaam anders (of beter gezegd beter….).
Tijdens en na het klussen maakten wij trots reclame met onze resultaten, we zijn daar onlangs mee opgehouden. Bij vrienden van onze “klasse” (sorry, walgelijk dat je tot een klasse behoort, maar het is hier nou eenmaal zo) scoort het niet, integendeel het leidt tot minachting.
Leroy Merlin ook in Brazilie aanwezig
Alleen vrienden in “lagere” klassen (sorry again) kunnen het waarderen, zij vinden het normaler. Onze buren waar wij wonen weten wel wat mijn hobby is (kan ook niet anders als je weken lang mat een pneumatische hamer muren tegen de vlakte gooit) maar weten niet hoe ze ermee om moeten gaan. Soms proberen ze aansluiting te vinden door te laten zien dat ze hun opbergbox van een stopcontact hebben voorzien, maar naderhand vallen ze door de mand als blijkt dat de conciërge het gat in de muur voor ze heeft geboord….
Een groot appartement nodigt uit tot klussen
Waar wij hier wonen is een nogal groot appartement met vele mogelijkheden. Behalve verstoppertje (ongewild) of tikkertje (steeds minder op onze leeftijd) spelen bedoel ik daarmee dus om te klussen. Als ik een ruimte onder handen neem verhuizen we gewoon naar een ander deel van het appartement.
Zo was mijn eerste redelijk grote klus een bezoekers appartement, de logeerkamer wat tot nu toe de enige slaapkamer waar waar geen aparte badkamer bij was. Het grensde aan het appartement voor de vroegere inwonende dienstbode, is nu echt een beetje uit de gratie geraakt, en dus heb ik dat omgetoverd in deels een werkplaats voor mijzelf en deels een badkamer voor de gasten. Muren op een paar plaatsen afgebroken en nieuwe toegangen gemaakt. De badkamer zelf met prachtige materialen ingericht. Die zijn hier in vele variaties aanwezig en niet duur. In de eerste plaats zijn hier prachtige natuurlijke materialen zoals marmer en graniet, voor naar Europese begrippen spotprijzen, daarnaast zijn bijna alle luxere onderdelen, deels geïmporteerd, beschikbaar maar dan wel vaak voor exorbitante prijzen. Het totaal is nog steeds prijstechnisch aantrekkelijk.
de logeerkamer met daarnaast het
appartement voor de empregada
 |  |  |
|---|---|---|
 |  |  |
 |  |
In São José dos Campos vind je gemakkelijk alle materialen
Wij wonen hier in een stadje (800.000 inwoners….) met heel veel bedrijven in de bouw. Er is zelfs als ‘e’en van de eerste plekken in dit reusachtige land een Leroy Merlin (de Franse GAMMA) gevestigd, en zij propageren met moeizaam succes het zelf klussen (Bricoleren, in het Frans, een woord dat nu ook in Brazilië in de vocabulaire wordt opgenomen). Daarnaast zijn er groothandels die uitermate goed zijn uitgerust, voornamelijk bezocht door vaklui, en ik ben daar ook goed klant van geworden en wordt steeds minder als vreemde vogel beschouwd. Kopen in de winkel in Brazilië is een genot, de hulpvaardigheid is hier perfect, je gaat nooit zonder oplossing weg, als men iets niet heeft helpen ze je tot bijna in het uiterste om uit te vinden waar ze het wel hebben. En altijd goed gehumeurd.
São José dos Campos
Vanwege mijn technische basis en zoals gezegd 2 rechterhanden doe ik bijna alles zelf. Water en gas, elektriciteit, timmeren (meubelmaken) vloer en wand afwerking met natuursteen of ceramiek, metselen (meestal voorafgaand door afbreken met zwaar pneumatisch gereedschap), schilderen (heb ik een hekel aan). Waar ik de hulp van een vakman voor inroep is stukadoren (bij mij gaat nog steeds 90% naar de verkeerde plek cq. de vloer) en soms oude tegels weghakken, vervelend. Bij toch relatief kleine verbouwingen is het praktisch als je zelf veel doet want je hoeft niet te wachten op de vakman, die hier helaas niet altijd een grote discipline vertoont in het op tijd verschijnen. Gevolg is dat je, naast een hoop ergernis, vaak dagenlang moet wachten voordat je met iets verder kunt gaan. Als Braziliaan is dat nog te verkroppen (het begrip “op tijd” heeft hier een totaal andere waarde dan in (noord) Europa, als niet-Braziliaan vreet het je op.
De Keukenverbouwing
En dan vertel ik nu wat over mijn laatste wapenfeit, de keukenverbouwing. Voor mijn echtgenote was daarbij voornaamste effect dat zij ergens anders haar heil moest vinden in het appartement, maar flexibel als zij is werd dat geruisloos opgelost. Hierbij alsnog bedankt. In Nederland was er ooit een TV programma “Help mijn man is klusser”, wel degelijk bij haar bekend, maar zij heeft van die kennis daar nauwelijks misbruik van gemaakt
De keuken is behoorlijk groot maar wat uit de tijd zo langzamerhand, 40 jaar geleden gebouwd, prachtig betegeld, niet ‘e’en tegel kapot!. De omvang van de keuken laat toe dat ik een aparte eethoek kon ontwerpen en er meer dan genoeg ruimte overbleef voor het kook gedeelte, apparatuur, etc. Ik maak gebruikt van een semi professioneel architecten programma genaamd SketschUp, met vele mogelijkheden en snel aan te leren. Eerst de structuur van gebouw doorgronden, er moest uiteraard weer intensief doorgebroken worden. Gelukkig betonskelet, vaak wordt hier zgn Alvenaria Structural toegepast, de muren zijn dan dragend, en dat soms tot 20 verdiepingen! Hou ik niet van. De aannemer moet dan over solide procedures beschikken om de juiste materialen voor elke verdieping te gebruiken, betonstenen met grotere dichtheid beneden en lichtere materialen boven. Daar zijn reeds vergissingen mee gemaakt en dan kun je er beter niet wonen. Muren doorbreken is dan maar zeer beperkt mogelijk, je moet dan perfect weten welke muren echt dragend zijn. Betonskelet is veel toegankelijker, in principe kun je alle “opvul” muren te lijf, het gebouw wordt alleen maar lichter van het afbreken van muren.
originele keuken met bijkeuken, alles reeds gestript, de deuren zitten o.m. nog op de verkeerde plaats
Vergunning
Toch heb je volgens de huidige regelgeving hier een officiële vergunning nodig voor ingrijpender klussen (officieel zelfs als je een spijker in de muur slaat…), en een geregistreerd ingenieur / architect moet die aanvragen. In Rio is laatst weer een compleet flatgebouw ingestort doordat men te veel bouwmaterialen op een (hoge) verdiepingsvloer in voorraad hield, dat moet nu verleden tijd zijn.
Voor het creëren van aparte hoeken in de keuken moesten deuren verplaatst worden. Dus maar gauw een pneumatische hamer gehuurd. De verhuurder, zoals altijd hulpvaardig, vroeg mij mijn metselaar te sturen om het apparaat uit te leggen. Ik deed 3 stappen achteruit en liep weer terug naar de balie en riep: “metselaar is gearriveerd”. Zo gaat dat overal, men vindt dat best grappig. Briefje opgehangen in de liften om de geluidoverlast begrijpelijker te maken, ook al weer geen probleem. Je moet je alleen stipt aan van 8 tot 17 houden hier en niet op zaterdag, dus de tijd goed benutten
We besloten eerst de ene helft aan te pakken, en bij terugkomst hier, normaliter een half jaar later, de andere helft. Ging soepeltjes, mooie materialen gevonden, mooie kasten gemaakt (is eigenlijk mijn specialiteit, ik ben een fan van watervast multiplex met formica bekleding), vloer en muren van nieuwe afwerking voorzien, plafonds verlaagd, bedradingen geheel vernieuwd, mooie LED verlichting en dito spotjes gemonteerd, 3 maanden later was dit deel van de klus geklaard.
 |  |  |
|---|---|---|
 |  |  |
 |  |  |
Verlichting
Verlichting is een apart verhaal. Eigenlijk ken ik maar een paar culturen waar ze wat meer werk maken van huiselijke verlichting. In Brazilië, maar ook bijvoorbeeld in Frankrijk, volstaat doorgaans een behoorlijke “peer” midden in het plafond. Een zee van wit licht, maar voor mijn begrippen vreselijk ongezellig. Vervolgens leg ik mij dan toe op verlaagde plafonds, deels indirect licht, contrasten, warm licht, soms dimmers, etc. Ik moet zeggen, wij, ook mijn Braziliaanse echtgenote die deels in Europa is opgevoed, voelen ons daar gelukkiger mee. Maar we blijven verbaasd geen bijval voor onze smaak te ondervinden van de mensen hier. Hun probleem zeggen we dan maar.
Half jaar later de andere helft, de kant van de eigenlijke keuken. Architectonisch in Europa nog wat extra ideeën opgedaan, wat technische spullen meegenomen in de koffers, en verder internet afgestruind voor ontbrekende apparatuur, materialen, adviezen. Klapstuk was het aanrecht, is een mix geworden van Europese en Braziliaanse smaak, van prachtig graniet, heel mooi gemaakt en perfect gemonteerd. De meubels, dank zij mijn professionele cirkelzaag met veel precisie geprefabt, fluisterende verende ladegeleidingen en scharnieren toegepast, lade- en aanrecht verlichting van de Ikea aangebracht, en voila! Daags voor Kerstmis was alles op z’n plaats.
|  |
|---|---|
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
De invasie van de familie was tumultueus, zoals gewoonlijk met tassen vol fruit en lekkernijen, de cadeautjes voor onder de kerstboom nog even verborgen gehouden, en vervolgens relaxen. Ik ook, was best nodig, de laatste weken was het alles op haren en snaren. Maar het is weer gelukt
Op zoek naar een nieuwe klus, hier of in een ander werelddeel. Denk ik nog even over na. Wordt dus waarschijnlijk vervolgd. Dank voor het lezen.