Avonturen uit het leven van Regina en Aart, hun reizen, hun hobies / as aventuras da vida de Regina e Aart, suas viagens, seus passatempos
Kathedralen tocht
Onze (schoon)moeder is zeer religieus. Op de leeftijd van 90 jaar reisde zij alleen naar Frankrijk om ons te bezoeken. We bedachten dat we haar geen groter plezier konden doen dan een tocht te maken langs de mooiste Kathedralen van Noord-Frankrijk. Het werd een groot succes. Lees hier hoe zij heeft genoten
Mei 2015
1ª stop: Lisieux
Na een dag druk te zijn geweest met het inpakken van de auto en caravan, is eindelijk de grote dag aangebroken, op weg naar de eerste bestemming met hoog religieus gehalte: Lisieux.
Niet erg ver weg, volgens de GPS van de Mercedes (die GPS laat het toch na 10 jaar steeds vaker afweten) “slechts” 3 uur tuffen, en daarom kiezen we maar voor “vermijdt Autoroute” om het gezellig te houden.
We hebben deze dagen uitgekozen omdat het volgens de franse meteo eindelijk weer eens mooi weer zou worden, en dat klopte beter iedere kilometer die we onderweg waren.
I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy.
Met volle zon door zacht golvend Noord-Frans landschap, en je krijgt er een echt vakantie gevoel van.
De hongerige magen worden rond het middaguur tevreden gesteld met vers rijk belegd stokbrood uit één van de pitoreske stadjes onderweg. En al met al duurt het dan toch veel langer voordat we in de buurt van Lisieux aankomen. Het laatste stukje dan toch maar wat water bij de wijn gedaan, althans figuurlijk, en de GPS weer toegestaan om de autoroute op te zoeken.
We hebben het voorzien op de Camping de La Vallée
Een camping municipal, waar je vooraf nooit van weet of het er armoedig en vies is of dat de plaatselijke middenstand moeite heeft gedaan het als een trekpleister voor het stadje te laten fungeren. Gelukkig het laatste geval. Een beetje gedateerd, maar wel keurig verzorgd, en tot en met toiletpapier in het sanitair gebouw.
Volop ruimte, grote plekken, waar het 2- seconden Decathlon tentje van de “verstoten” auteur van dit verhaal, annex chauffeur, prima bij past.
Het verhaal van Zuster Theresia
De vraag die ons vervolgens bezighoudt: hoe laat zijn er Heilige Missen in de Basiliek of de Kathedraal. Een vraag die pas kan worden opgelost als ik alsnog op de mountainbike klim en nog diezelfde avond de ronde door het stadje maak, op zoek naar de “dienstregeling” voor de zondag.
Lisieux, in Normandie, staat vooral bekend bij Brazilianen, vanwege het verhaal van Theresia, die een dikke 100 jaar geleden, aldaar toetrad tot de orde van Karmelietessen.
Theresia werd geboren in Alençon als dochter van de op 19 oktober 2008 zalig verklaarde Louis Martin en Marie-Azélie Guérin. Op haar tiende werd ze ernstig ziek totdat het Mariabeeld op 13 mei boven haar bed naar haar glimlachte, waarna ze volledig genas. Al op jonge leeftijd voelde ze dat het haar roeping was God te dienen. Ze was uitzonderlijk vroom, maar stond ook bekend om haar wilskracht en gevoel voor humor. Ze besloot in te treden bij de orde van de Ongeschoeide Karmelietessen in Lisieux waar twee zussen van haar, onder wie haar lievelingszus Pauline, al eerder waren ingetreden (een derde zus zou in 1894 volgen). Op haar vijftiende trad zij, na zelfs tot bij Paus Leo Xll om een uitzondering gevraagd te hebben (de paus antwoordde “Als God het wil”), met toestemming van
Zuster Theresia
...en waar zij woonde, nu museum
bisschop en moeder-overste daadwerkelijk in bij de orde. In 1890 deed zij haar professie en in 1893 kreeg zij de zorg over de novicen toebedeeld. Op aanwijzingen van haar zus, die op dat moment tevens overste was, begon zij in 1895 met het opschrijven van haar levensverhaal. In 1896 werd tuberculose bij haar geconstateerd. Ze stierf op 24-jarige leeftijd aan die ziekte.
Mis of autotentoonstelling?
Ondergetekende blinkt niet uit door al te grote passie voor enige godsdienst, hetgeen hem de mogelijk verschaft zich, op het moment dat de rest van het gezelschap naar de Mis ging, andere nuttige dingen te doen. Aanvankelijk was dat een bezoek aan de lokale old-timer beurs (hoofdzakelijk frans gecamoufleerd roest) en vervolgens een bosje bloemen te kopen voor Maë omdat het (in Brazilië) moederdag was die dag.
 |  |
|---|---|
 |  |
 |
Brazilianen onder elkaar...
En hoe kan het ook anders, bij opwachten voor de kerk, blijkt het gezelschap uitgebreid te zijn met een moeder en dochter uit Céara. Het werd dus als maar gezelliger en dat moest gevierd worden met een gezamenlijk bezoek aan de indrukwekkende Basiliek (gebouwd in het begin van de 19 eeuw ter ere van Theresia),
.............en na een copieuze lunch tenslotte nog een bezoek aan de fraaie Kathedraal van Lisieux:
de indrukwekkende basiliek van Lisieux
 |  |
|---|---|
 |  |
 |
de fraaie Kathedraal van Lisieux
Nadat we onze nieuwe vriendinnen op de treinn naar Parijs hebben gezet keren we voldaan terug naar de camping en worden alvast de voorbereidingen getroffen voor de reis de volgende dag naar:
2ª stop: Le Mont Saint Michel
Grotendeels over de Autoroute, circa 340 km verder, een tiental kilometers vóór dit indrukwekkende eiland in Bretange, op weg naar de gelijknamige camping. Het weer dat beloofd was, warm en windstil, had zich gewoontegetrouw aangepast aan de Bretonse omstandigheden, en viel dus aanmerkelijk kouder en winderiger uit. Nog steeds redelijk maar toch een beetje teleurstellend.
De camping was wederom prima, maar achter een weelderige receptie verscholen zich toch wat beperkingen (drukknop douches, geen WC papier en toilet zittingen die uit voorzorg reeds waren verwijderd om de dieven te ontmoedigen).
We beloofden onszelf om op de ACSI site hierover later melding te zullen doen.
Wel heel veel ruimte, maar dat was eerder te danken aan het feit dat het nog vroeg in het seizoen was met weinig toeristen.
Dezelfde namiddag nog even ge-pedaleerd naar de, op dat moment, drooggevallen kustlijn en ook nog en-passant een schaap van een verdrinkingsdood gered!.
 |  |  |
|---|---|---|
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
Le Mont Saint Michel
De volgende dag dus bijtijds op weg naar de “Mont Saint Michel”, werelderfgoed UNESCO. Het volgebouwde eiland ligt op één kilometer uit de kustlijn, en is voor een groot deel van de dag onbereikbaar. De dijk die daar lang geleden naar toe is aangelegd heeft daar verbetering in aangebracht. Vroeger kon je over die dijk je auto dichtbij parkeren, tegenwoordig is er een “gratis” pendeldienst vanaf wat verder af gelegen parkeerterreinen. Loopt allemaal heel soepel.
De speciale bussen kunnen zowel hard vooruit als achteruit rijden mits de chauffeur iedere keer van bestuurdersstoel wisselt. Heel handig als er geen ruimte is om de bus te keren!
Een bekende plek om een lokale lekkernij te nuttigen is het restaurant van Moeder Poulard, ongelooflijk dikke luchtige ommeletten, maar ook heel duur (gebakken lucht). Omdat we ons daar vroeger al eens aan hadden bezondigd, deze keer maar overgeslagen, en snel de weg naar boven gevonden om van het mooie uitzicht en de beroemde Abdij met het Benedictijner klooster te genieten. Voor Maë natuurlijk weer een belevenis,en, keurig gedaan al die treedjes!.
la mère Poulard
Het verhaal over Le Mont Saint Michel gaat op voor bijna de gehele kustlijk van Noord-Bretange: het enorme verschil tussen eb en vloed brengt met zich mee dat je een groot deel van de dag kilometers over een drooggevallen zee kunt lopen, maar wel moet oppassen want als de vloed eenmaal komt opzetten, “kan een galopperend paard de opkomende zee niet vóórblijven”. Hierdoor zullen wel al heel veel mensen overvallen zijn.
Oorspronkelijk was het eiland een bergje in een bosrijk gebied dat dicht bij de kust lag en niet beschermd werd door duinen. Bij een vloedgolf werd het bos verwoest en een deel van de grond spoelde weg naar zee. Hierdoor werd het land waar vroeger dat bos lag net laag genoeg om door de zee bij vloed overstroomd te worden. Het bergje werd zodoende een eiland. Nadien zorgde de dijk ervoor dat er verzanding optrad waardoor slechts bij zeer hoog tij de zee het eiland omringde. Thans heeft men een passarelle aangelegd en wordt de dijk weer afgegraven, waardoor hoogstwaarschijnlijk de zee weer regelmatiger bezit zal nemen van de zandvlakten rondom het eiland, en zodoende Le Mont Saint Michel weer echt het karakter van een eiland krijgt.
Voldaan keren wij terug naar de camping, waar we plotseling omgeven blijken te zijn door duitse Campers, maar die overigens voor geen enkele overlast zorgen.
3ª stop: Chartres!!
Dit keer vroeg op pad. De weersverwachting is wat somberder geworden, maar we willen toch ook weer niet de beroemde Catedraal van Chartres missen.
De route voert aanvankelijk langs smalle lokale wegen tot Le Mans (bekend van de gelijknamige 24 uurs races), alwaar de autoroute oostwaarts richting Parijs ons verder van dienst is. Even lijkt het erop dat we zonder brandstof komen te zitten, tenslotte trekt het allemaal wat zwaarder met de caravan, maar op de laatste wolkjes diesel damp komen we tenslotte toch nog bij een tankstation. Gelukkig! En vol goede moed en dito tank weer verder. Aanvankelijk hadden we gepland om zo’n kilometer of 20 vóór Chartres, nabij Illiers-Combray op een rustieke camping te blijven, bij mooi weer genietend van overvloedig natuurschoon, maar enerzijds door tegenvallend weer en
anderszijds omdat bij het passeren van die camping men tijdens een uitgebreide rustpauze de hekken had dichtgedaan,besloten we maar uit te wijken naar de Camping Muncipale van Chartres. Dit keer het andere uiterste, een slecht onderhouden camping, die dan ook alleen als “doorgangscamping” werd gebruikt.
 |
|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
De volgende dag de laatste “religieuze versnapering”, de kathedraal Notre Dame de Chartres, vroeg Gotisch, uit plm. 1.200. Brazilie was zelfs nog niet ontdekt! Overigens was dit de 6e poging op die plaats, 5 eerdere kerken vanaf plm 800 werden steeds door brand verwoest. De bouwwijze van de huidige kathedraal was uniek en staat uitgebreid beschreven op Wikipedia, een aanrader! Met name waarom men steeds een jaar moest wachten voordat een nieuwe laag kon worden opgebouwd.
Gelegen op 80 km ten zuidwesten van Parijs in het departement Eure-et-Loir, is de kathedraal van Chartres het belangrijke uiting va de Franse gotische bouwkunst.
De kathedraal en zijn torens domineren de stad Chartres en omgeving en is van tientallen kilometers veraf te zien
Gewijd aan de Marian-cultus, bevat het in totaal 181 beelden van de Maagd- en negen gesneden portalen, uniek in Europa is. Zijn koor, met een oppervlakte van 650 m2, is het grootste in Frankrijk en het dwarsschip met 63,4 meter, de langste.
Het gebouw was de eerste in een reeks van grote 'klassieke' kathedralen. Hij wordt als gotische kathedraal beschouwd als het meest representatieve, de meest complete en de best bewaard gebleven bouwwerk (aantal sculpturen, gebrandschilderd glas en originele tegels). De Kathedraal werd in de vroege dertiende eeuw gebouwd op de ruïnes van een vroegere Romeinse kathedraal die in een grote brand verloren ging.
Vanuit de camping liep een pad van een half uur langs de rivier de Eure naar het centrum van Chartres, maar omdat Maë al een zeer lange staat van dienst had gingen we met de auto. Het voordeel van een Caravan boven een Camper, de eerstgenoemde blijft keurig op de camping staan terwijl de auto weer een gewone auto (met welvaartsknobbel) wordt.
Terwijl de gelovigen de Kathedraal bezoeken heb ik alsnog het voetpad langs de Eure bezocht, en mezelf vervolgens op een pintje bier of een terrasje tegenover de Kathedraal getrakteerd.
Al weer een geslaagde dag, de afsluiting van onze Kathedralen tocht door Noord Frankrijk. Het weer zou drastisch omslaan die nacht, maar gelukkig viel dat nog mee.
Retour naar huis:
Zelfs na een korte vakantie is het toch weer fijn om naar huis te gaan. De drastische weersomslag bleef uit, d.w.z. geen regen en niet heel erg koud, en de te overbruggen afstand die dag gering, slechts een paar uurtjes. Bovendien, alhoewel het een feestdag is, “Ascencion”, hebben wij geen last van verkeersdrukteop de richting die wij uitgingen, wel komen we naar schatting een paar miljoen Parijzenaars tegen.
En zelfs met de caravan is het helemaal geen probleem de oude trouwe Periferique te nemen.
Voor Maë een onvergetelijke tocht, hoog kerken-gehalte, en ook van de laatste dag zal haar één detail altijd bijblijven: op de Periferique nemen we tenslotte de afslag “Porte de la Chapelle”.
Ze heeft het prima gedaan op haar bijna 90 jaar!
We hebben lol gehad.
Beetje pesten zo af en toe over en weer, op onze manier, heel vermakelijk en met de beste bedoelingen.
Proficiat!
Het toetje: AMIENS
De week erna zijn we alsnog naar Amiens gegaan. De Kathedraal daar is misschien wel de mooiste van Frankrijk, in ieder geval de grootste met z’n 200.000 m3 inhoud!
Het kan allemaal in één dag op en neer, en we komen nog ruim vóór het middaguur aan.
 |
|---|
 |
 |
 |
 |
 |
De klassiek Gotische Kathedraal is inderdaad een pracht bouwwerk, groot (145 m lang), hoog (42 m!) en mooi gedecoreerd.
Oorspronkelijk stond op die plaats al in de 3e eeuw al een klooster en daarna meerdere malen een voorloper van deze Kathedraal, elke keer weer door brand verwoest. Dat gebeurde ook in 1218, de kerk brande geheel uit nadat het door de bliksem getroffen. De huidige Kathedraal hebben we te danken aan de pater Évrard Fouilloy. Hij wilde ook dat de Kathedraal versierd zou worden met uit steen gehouwen afbeeldingen, hetgeen hem gelukt is en sindsdien spreekt men ook wel van de “Bijbel van Amiens”.
Na het bezoek aan de Kathedraal en een Italiaanse lunch (dank je Maë!) besloten we een bezoek te brengen aan de Hortillonnages, ooit de groentetuin van Amiens.
 |  |  |
|---|---|---|
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |  |
 |  |
Hortillonnages:
Dit immense gebied met groentetuinen,doorkruisd door kleine kanalen en stroompjes, dateert van 2.000 jaar terug. Van de 10.000 ! ha van vroeger zijn er nu nog maar 300 over, het transport gebeurt nog steeds grotendeels per boot. Het gebied wordt gevoed door de rivier de Somme, er is altijd doorstroming hetgeen enerzijds zorgt voor continue afzetting van vruchtbare grond anderszijds voor belemmering van het ontstaan van broeinesten (muggen, ratten, etc.). Tijdens de rondvaart per elektrisch aangedreven boot vertelde de gids hoe het gebied thans steeds meer wordt bevolkt door mensen met weekend huisjes. Interessant feit is dat als je niet zorgt voor een solide beschoeing, de stroming (4 km/uur bijna op elke plek) zorgt voor sterke afkalving, terwijl landwinnen niet is toegestaan,. En zo zie je dus je kappitaaltje letterlijk in het water verdwijnen.
Genoeg nu! We weten nu weer wat meer over dit veelzijdige land met z’n vele mogelijkheden. Van prachtige stranden tot hooggebergte en alles daartussenin, pitoreske steden, zacht golvend agrarisch gebied, bruusk stromende rivieren die diepe canions hebben veroorzaakt, en…..zijn mooie Kathedralen!