Avonturen uit het leven van Regina en Aart, hun reizen, hun hobies / as aventuras da vida de Regina e Aart, suas viagens, seus passatempos
Reis naar de Noordkaap
Je zult het maar in je hoofd halen, in 4 weken tot aan de Noordkaap. Heen met de Hurtigruten en terug met de auto. Dat waren heel wat avontuurlijke kilometers. De reis past dan ook uitstekend in de blog "Aartventure.me". Wij kregen het idee om de auto mee te nemen op het (beperkte) cargo dek van de "Richard With" toen we toevallig een video'tje zagen waarbij een auto uit het zijluik van zo'n schp reed. De “Richerd With” is één van de 7 Hurtigruten cargo/passagiers schepen die de route Bergen - Kirkenes afleggen in 6 dagen,
De reis
Zoals gewoonlijk hadden we die terdege voorbereid. Het voorpret begint daarmee, de route verkennen en de ervaringen lezen van anderen over de Hurtigruten. Ook onderzochten wij meer dan eenmaal het klimaat in september. Warme jassen meenemen? We zijn er veel uurtjes met rode oortjes mee bezig geweest. Kern van de onderneming was natuurlijk de boottocht. Eerst hadden we twijfels of de heen en terugtocht per boot, 12 dagen lang, niet zou gaan vervelen. Maar toen we op een video een auto uit de buik van het schip zagen rijden was het gauw beklonken.
Vanuit Noord Frankrijk, waar wij wonen, eerst per auto naar Bergen, thuishaven van de Hurtigruten. Dat zijn al behoorlijk wat kilometertjes. Met een tussenstop bij familie in Nederland valt dat dan weer een beetje mee. De ontdekking daarna kwam van mijn wandelgroep tijdens de jaarlijkse oversteek over de wadden naar Schiermonnikoog. “Waarom ga je niet met de ferry uit de Eemshaven in plaats van uren in de file staan bij Hamburg?” Zo gezegd zo gedaan, we boekten op de NH ferry vanuit Emden en waren na een geriefelijke nacht in één keer in Kristiansand.
De tocht daarvandaan naar Bergen gaat best lekker. Attractie van formaat (letterlijk en figuurlijk) was de Preikestolen. En dank zij Aida, de aardige B&B host in Haugesund legden we de verdere route af via mooie fjorden in het binnenland van Noorwegen.In Bergen scheepten wij in op de Richard With. Dit schip was met zorg door ons uitgekozen vanwege een recente renovatie, de ombouw naar hybrid en veel comfort.
Stavanger, leuke stad
Op de heenweg naar Bergen. Fout gereden omdat de gps van onze auto de nieuwste tunnel nog niet kende. Aan de andere kant baai uitgekomen na vele ondergrondse kilometers! Dan maar de Michelin routefinder op de smartfoon geinstalleerd en terug naar de oude binnenstad. De binnenstad is best mooi en gezellig. We hebben er een paar uurtjes rondgelopen en heerlijke capucino met typisch Noorse kaneelbroodjes genuttigd.
‘s Avonds meteen het ruime sop in. Verder in deze blog lees je wat je allemaal meemaakt, een onvergetelijk reis!Je ziet eigenlijk best wel een beetje op tegen het aankomen in Kirkenes en dan aan je lot te worden overgelaten. Dat was na 6 nachten, nog voorbij de Noordkaap en op luttile kilometers van de grens met Rusland. Maar eenmaal daar uit het vrachtruim gereden kregen we al gauw de smaak te pakken van het imponerende landschap boven de poolcirkel. Sneeuw was er niet in deze periode, maar een heus sneeuwhotel met -4 graden in de kamers (was een oplossing voor, zie verder...) gaf ons toch het gevoel weer een beetje terug te zijn in de wintermaand in Tromsø.
Snowhotel Kirkenes, waar wij verbleven, ver boven de Poolcirkel
We volgden het advies van Karin op en brachten een bezoek aan de Zilversmederij van Juhl in Kautakeine, en werden ontvangen door de kleindochter van de oude Juhl
De route terug zijn heel veel kilometers, te meer dat wij nog helemaal naar Frankrijk moesten. We hebben onze tijd verdeeld in wat dagen in Fins lapland, daarna terug naar Noorwegen met als hoogtepunt de zilversmederij van Juhls in Kautokeine
Vervolgens reden wij grote afstanden door Zweden, waar we toch na een paar dagen een beetje genoeg begonnen te krijgen van de “Eeuwig Zingende Bossen” (beroemde schrijver Trygve Gulbranssen) en de route langs de Botnische Golf kust richting Stockholm hebben genomen.
De laatste nachten verbleven wij in Almhult, “wieg” van IKEA (9 van de 10 inwoners daar werken bij IKEA)
Hoe ga je naar Noorwegen
Er zijn verschilende manieren. Meest logisch is misschien via Denemarken naar Kristianssand. Nadeel is Hamburg met altijd files. Bovendien vanuit Nederland minstens 800 km en dan ben je wel kapot met al die files. Als je de volgende morgen vroeg de ferry van Hirtshals naar Kristansand moet nemen kun je beter een extra nacht in de buurt van Hirtshals blijven. Omdat wij niet in Nederland wonen waren wij niet bekend met een vrij nieuwe mogelijkheid om naar Noorwegen te reizen. Er was sinds een dik jaar een ferryboat vanuit Emden, de zogenaamde Noorwegen/Holland lijn (NH Line).
Ingvar Kamprad, "Mr. IKEA", oprichter van IKEA thans met filialen in 28 landen rondom de wereld. Lees zijn filosofie:
daarna via de brug bij Kopenhagen en de ferry van Rodby naar Puttgarden naar Hamburg
Die boot heeft al het een en ander meegemaakt sindsdien. Het begon met een dienstregeling vanuit de Eemshaven, voorjaar 2022.
Het probleem daar was dat soms de publieke kade niet beschikbaar was. Daardoor vielen er soms afvaarten uit. Veel financiele verliezen door terugbetalen van passages. Bovendien is het schip een keer losgeslagen en veroorzaakte schade. Al met al zijn ze moeten uitwijken naar Emden, aan de andere kant van de monding van de Eems. Wij hebben gebruik gemaakt van deze Ferry.. Een prima overtocht, mooi schip en erg comfortabel.
Esse barco passou por muita coisa desde então
De laatste dag leg je eigenlijk teveel kilometers af, maar ja, je ruikt de stal. Alles bij elkaar 5.200 kilometers, de 2.600 kilometers met de Richard With niet meegerekend.
3.600 km was de afstand van Kirkenes tot Hamburg, nog 900 te gaan naar huis. Op de heenweg was de afstand tot Bergen plm. 1.500 km
We hebben echter wel geluk gehad want en week daarna ging de NH Line failliet en moesten veel passagiers alsnog eerst naar noord Denemarken rijden.
A costa da Noruega até o Cabo Norte com o Hurtigruten. Espetacular, culturalmente emocionante e ao mesmo tempo relaxante,. Relaxe e assista esse vídeo....
Hurtigruten
Wij maakten de tocht zoals gezegd met de postboot “Hurtigruten” van Bergen naar Kirkenes in Noorwegen. Dit is geen doorsnee cruise. Dit is geen vele-duizenden passagiers pretboot. Hier geen shows en discotheek aan boord, zelfs niet een pianist. Dit is een cultureel educatieve cruise. Een izersterk concept. Een 7 tal Hurtigruten boten vaart die route, vertrek vanuit Bergen om de andere dag en ze stoppen allemaal vele keren per dag (en nacht) om vracht af te leveren en mee te nemen. Vroeger was dat post. Al sinds 1893. Het was veel handiger om zo bij al die kustplaatsen te komen, alhoewel soms diep in een fjord, dan over de weg.
Vergis je niet, zo’n boot vaart met 15 knopen ( 27 km/uur, niet echt snel) maar wel 24 uur per dag en reken maar uit hoe hard je dan opschiet. Bovendien waren er vroeger niet zoveel tunnels en bruggen om die fjorden te passeren. Als je om die fjorden heen moet ben je heel veel tijd kwijt. Op de route naar de Noordkaap stopt de boot in totaal ongeveer 30 keer.
De boten zijn thans zgn. cargo/passenger ships, niet erg groot, maximaal rond 500 passagiers, en beperkte capaciteit om auto’s mee te nemen. Het vaarschema is zeer strikt, als je bij het passagieren te laat terugkomt is de boot vertrokken. Door de relatief geringe afmetingen van die schepen kunnen ze diep in de fjorden komen en passeren tussen eilanden door waarbij je de rotsen bijna kunt aanraken.
Excursie in Trondheim met een bezoek aan de catedraal
Je kunt de tocht boeken via de eigen Hurtigruten site. Als je de auto wilt meenemen, wat weinig mensen doen, moet je goed opletten als je boekt want die optie zit een beetje verstopt in de sites. Bij de langere stops, ongeveer 1 keer per dag, kun je kiezen uit een aantal excursies, van eenvoudige rondleidingen met een gids tot safari’s met een zodiac. Of gewoon zelf op onderzoek uitgaan. Maar hou de tijd in de gaten!!
En hij kan onder lage bruggen door
Verolgens ons deed ze heel erg haar best want ze werd zelfs door de kapitein in zijn luxe hut uitgenodigd. Nou moet ik zeggen, die kapitein had geen slechte smaak.
Anders dan een normale cruise
Ze zijn er in alle maten, in alle werelddelen, vroeger alleen voor de rijken, tegenwoordig voor iedereen. Waarom? Omdat de schepen steeds monsterachtig groter worden konden de prijzen naar beneden. Maar vergis je niet, die prijzen zijn meestal nog zonder de excursies. Aan die excursies kun je alsnog een vermogen krijtraken. Eten is voorzover ik weet altijd bij de prijs inbegrepen, de klok rond, en veel te veel. Dunne mensen beginnen zo’n cruise dun en komen dik terug, bij wijze van spreken. Er zijn tegenwoordig cruise schepen van meer dan 5.000 passagiers. De grootste is momenteel de “Wonder of the Seas” met 6680 passagiers. Nog grotere zijn in de maak
De Captains table
Wij hadden waar wij wonen een bejaarde buurvrouw die ontelbare cruises had meegemaakt. Ze schepte graag op over de vriendschap met de kapitein. Als je je best deed werd je nl. door de kapitein uitgenodigd aan de “Captains Table”.
Heimwee naar Tromsø
Wij waren in Tromsø in november 2019 op zoek naar het Noorderlicht (zie mijn blog daarover).Wij waren nu een beetje opgewonden om er nu terug te komen. De stop duurde 4 uur en het was overdag, dus alle mogelijkheid om de herinneringen op te halen. De souvenir shops waren er allemaal nog en dat bood ons de gelegenheid om wat wij vergeten waren de vorige keer nu alsnog te kopen. We gingen even kijken of “ons” appartement er nog was, een zeer comfortabel appartement in het centrum We dronken een kop koffie in het KaffeBonna aan de Stortorget no 3, ook lekkere koeken en gebak. Indertijd dronken we daar iedere morgen koffie en ook nu was het er weer gezellig. De boot meert af aan de terminal waar ook de Tourist Office is gehuisvest en waar we indertijd vele excursies boekten. Wat anders was was dat er nu geen halve meter sneeuw lag, wel een beetje jammer....
de "Aida Prima" die we tegenkwamen in de Geiranger Fjord, "slechts" 3.300 passagiers......
"Wonder of the Seas" op dit moment de grootste, 6.680 passagiers
Cruises overspoelen de bekende touristische plaatsen op de wereld. Bekend is op dit moment het probleem in Venetie, waar die 4.000 of meer passagiers in dat kleine stadje van boord gaan en het stadje letterlijk verontreinigen. De middenstand heeft niet echt baat daarbij. Die passagiers hebben namenlijk 24 uur per dag hun buik al vol met de lopende bufetten en verteren zelfs geen ijsje of een kop expresso op een terrasje. Die schepen worden nu nog maar mondjesmaat toegelaten en straks misschien helemaal niet meer.
the captain's table
In Amsterdam is hetzelfde aan de gang, ze parkeren achter het Centraal Station en de duizenden passagiers gaan de stad in. De middenstand verdient er niks aan. Die cruises worden thans verbannen naar een aanlegplaats ver buiten de stad. Maar het zal niet echt helpen want dan zijn er weer bussen die ze naar de stad brengen.
Richard With
Wij scheepten in in de ‘Richard With”. Ca. 120 m lang en 20 m breed. Ter vergelijking, de Wonder of the Seas is ruim 360 meter lang en 65 meter breed.
De Richard With vlak voordat we uit Bergen vertrokken
Ons schip had dan ook geen olympisch zwembad, geen Achtbaan en geen winkelstraat. Onze Richard With had “slechts” 7 verdiepingen, de grote cruise schepen 18 of meer. Twee motoren van 4.800 pk, hybrid bij aankomst en vertrek vanaf havens, stabilisatoren voor voldoende comfort voor de passagieren. Omdat de routes dicht langs de kust (in diep in de fjorden) gaan moet zo’n schip beter wendbaar zijn, een stop (ook ’s nachts) gebeurt in 15 minuten, inclusief laden en lossen en pasagiers in- en uitlaten. De hutten zijn klein maar voldoende comfortabel.
De vele kilometers met de auto
Wat in Noorwegen op de kaart de suggestie wekt van “Grote Weg” is meestal voor franse begrippen een kruising tussen een nationale en een departementale weg. Komt voor een deel doordat langs de fjorden een weg uitgehakt moet worden aan de onderkant van de berg, en dan is een meter breder een behoorlijke extra inspanning.
Verwijderen van de algen, iedere 2 weken
De kapiteit komt keuren
Die wegen zijn vaak over hele afstanden te smal voor vrachtverkeer. Kom je toch zo’n joekel tegen dan moet je hopen dat je achteruit versnelling het nog steeds doet. Geen probleem, hoort er bij en je went er aan. De E39 langs een groot deel van de kust in Noorwegen is voor een klein gedeelte 2 baans 4 strooks, maar ook waar hij 2 baans is is er geen pechstrook. Maximale snelheid 80 km/uur. Soms houdt die E39 plotseling op en moet je even op een ferry wachten, meestal niet lang en met een vlotte oversteek.
Het leven aan boord van de Richard With
Goed verzorgd, met het accent op cultureel vertier. Hier geen shows, disco’s, circusacts. Er zijn op meerdere momenten briefings over wat je kunt zien onderweg, wat je kunt doen tijdens de soms iets langere stops, over Noorwegen in het algemeen, over de taal, de mensen, over het Viking tijdperk. Als je wilt ben je de hele dag bezig. De meeste van de ruim 30 stops op weg naar het noorden gaan heel snel.
Er is een enorm efficiente discipline tijdens de korte stops. In 15 minuten wordt aangelegd, al voordat de landvasten zijn strakgespannen gaan de luiken opzij open. Een luik voor de heftrucks met de cargo en voor de (weinige) auto’s.
Een luik met loopbrug voor vertrekkende en aankomende passagiers. Soms zijn dat er paar een paar, soms tientallen. Soms zijn dat rugzaktrekkers die op die manier de Noorse kust langs hoppen. Dat gaat allemaal razend snel. Een kwartier later terwijl de luiken nog niet helemaal dicht zijn is de boot al los en verwijdert zich zijdelings van de kade.
Op ferries wordt je gefotografeerd als je niet bent aangesloten bij AutoPass moet je de medewerker opzoeken en met je creditcard betalen, kwitantie per email als je dat opgeeft.
Een ander fenomeen is de vele tunnels, onder de fjorden door of uitgehakt in bergen die wat al te opdringerig tot in een fjord doorlopen. Lengtes van 10 km zijn heel normaal, onder een fjord gaat de tunnel extra diep. Caissons zoals die in minder rotsachtige gebieden worden toegepast tref je hier niet aan. Wel zo handig.
Om dat allemaal mogelijk te maken heeft de boot krachtige boeg en hekschroeven. In een mum van tijd is geaccelereerd op de kruissnelheid van 15 knopen.
Bij de langere stops, doorgaans 1x per dag, gaat het wat gereleaxter. Je heb van te voren kunnen intekenen voor een excursie (niet goedkoop!), of je gaat gewoon wat op eigen gelegenheid van het stadje of de omgeving verkennen.
Let wel goed op de deadline, ben je niet op het afgesproken moment terug dan mis je letterlijk en figuurlijk de boot. Er kan niet gewacht worden op ontbrekende passagiers. Als jou dat overkomt heb je hopenlijk wel je creditcard op zak want dan moet je maar zien hoe je naar de volgende haven kunt reizen, per taxi of anders. Tijdens de 7 dagen dat wij hebben gevaren op de Rochard With is geen 5 minuten afgeweken van het vaarschema
De langste tunnel die wij ooit hebben gereden was de Lærdaltunnel met ruim 24 km.
Een ander opmerkelijke situatie is als je halverwege een tunnel een rotonde tegenkomt met spliting naar het ene of het andere eiland. In Noorwegen zijn er veel tolwegen. Geen poortjes maar gewoon een bord dat je zo en zoveel kronen moet betalen. Zorg wel dat je je auto hebt aangemeld op de site EPASS24, daar worden dan de tolgelden opgegeven en kun je bij thuiskomst met je credit card afrekenen. Als je niet doet weten ze je toch te vinden en betaal je met een boete.
Dat moet ook wel want de aanlegplaatsen zijn gereserveerd en het is niet de bedoeling dat de boot met passagiers ergens een uur of zo moet wachten voor een plaatsje.
Verder over het leven aan boord. De enige overeenkomst met de 4.000 of meer passagiers “pretboten” is dat het eten kwalitatief en kwantitatief op hoog niveau is. Dat “kwantitatieve” noopt to oppassen. Tenminste als je tijdens de reis niet tonrond wilt worden wordt.
 |
|---|
 |
 |
 |
 |
Noren rijden netjes, binnen de maximale snelheid en, uitzonderingen daargelaten jagen ze je niet op.In het hoge noorden zijn weinig wegen en allemaal 1 baans. In Finland vonden wij de wegen over het algemeen beter, beter onderhoud en soms zelfs met een max. snelheid van 100 km/uur. Later, tussen Kiruna en de Botnische golf kust, was de route wat eentonig. In die streek komt je gemiddeld per uur 2 auto’s tegen, Regelmatig vecht je tegen de slaap. De kustweg in Zweden langs de Oostzee is afwissend snelweg en 1 baans 3 strooks, waarbij de middenstrook afwisselend voor beide zijden wordt vrijgegeven. Olifantendraad als midden afscheiding. De snelheidsbeperkingn hier zijn irritant, van 100 of 110 km/uur plotseling naar 70 bij een invoegende zijweg. Op zo’n punt steevast een snelheids camera. Het schijnt dat voor iedere 10 km/uur te hard 100 euro aan boete wordt geheven. Je hebt je passagier nodig om mee op te letten en zo af en toe schreeuwen dat er een camera staat. Houdt je er van veel te babbelen onderweg zoals wij dan kost je dat honderden euro.
De passagiers waren in ons geval over het algemeen wat oudere mensen. Veel gepensioneerden die misschien wel al langer gespaard hebben voor zo’n dure tocht. Veel Duitsers. Een groep die de reis vanuit Duitsland gedeeltelijk per trein (de beroemde rit van Oslo naar Bergen!) van plan waren te maken.
Maar dat ging helaas niet door. Door het recente noodweer in het zuiden van Noorwegen was de spoorlijk ersig beschadigd. Op de terugweg wilde men vanuit Trondheim weer de trein nemen maar ook daar moest naar een alternatief gezocht worden vanwege des schade. Er waren maar weinig Nederlanders en maar een Braziliaanse (haha, raad maar). Er waren maar een paar Fransen aan boord. Daarnaast wat Zweden en ook weinig Noren. De bijeenkomsten in 2 ruime vergaderzalen waren steeds in meerdere talen.
Het voordeel van veel snelheids camera’s is dat de Zweden zich over het algemeen heel goed aan de snelheidsbeperkingen houden. Het blijkt dus wel zin te hebben.
De route is spectaculair.
Ons schip ging helemaal tot het einde de Geiranger fjord in.
Het Sami museum in Inari
Dit is een absolute aanrader. Midden in Fins Lapland, in Inari, bevindt zich een prachtig museum. Je leert hier alles over de Sami cultuur. Er is ook een zeer indrukwekkende permanente expositie over klimaatveranderingen, vanaf miljoenen jaren terug. Heel erg leerzaam. Je krijgt een andere kijk op de hevige klimaatveranderingen waaraan onze aarde heeft blootgestaan. Over zeeën die halve continenten overspoelden door gesmolten ijskappen. Over flora en fauna die totaal veranderden door enorme temperatuur stijgingen.
 |
|---|
 |
 |
 |
In de Lofoten voeren wij door nauwe doorgangen met steile wanden op bijna aanrakings afstand. Het was een voordeel dat wij op een wat minder gigantische boot voeren. Ook vaak behoorlijk manouvreren tussen veraderlijke rotspunten door. Niet zonder risico. Het gaat wel eens fout, zoals in augustus 2021 met de Kong Harald.
De klok rond 6 en en halve dag met 25 km/uur maakt dat tussen Bergen en Kirkenes zo’n 2.500 zeemijlen (ruim 4.600 kilometers) wordt afgelegd. Je bent dan op 5 km van de Russische grens. Ongeveer halverwege passeert de boot de Arctic Circle, wat op dat moment met een kleine ceremonie wordt gevierd.
Geiranger Fjord.
Alle passagiers krijgen een certificaat en je kunt een prentbriefkaart versturen met en stempel van een postbeamte, tijdelijk waargenomen door onze kapitein Nils Johansson.
Dit is het gedenktaken van de Noordelijke Poolcirkel, vlak daarna ging de zon alweer onder, nog wat noordelijker en de zon komt overdag niet meer tevoorschijn
Bij mij rezen de twijfels of we niet een beetje aan het overdrijven zijn met onze zorgen over het opwarmen van de aarde. Dat is na iedere ijstijd gebeurd en veranderde alles. Ik begreep ook dat wij op ons dit moment in het staartje van de laatste ijstijdvak bevinden die 2,6 miljoen geleden begon. Er dat zal nog en tijdje doorgaan. Geholpen door ons gebruik van fossiele brandstoffen. Maar ook zonder die atmosferische verontreinigingen warmde de aarde al ettelijk keren tot voor onze maatstaven zeer hoge temperaturen op. Ooit hebben er regenwouden gestaan in de buurt van de Zuidpool. Heeft het zin om dat met zoveel moeite uit te stellen? Is het tegen te houden dat onze flora langzaam aan veranderd? Het gaat toch gebeuren en de mensheid zal niet overleven. Dat je op de Veluwe straks geen Kruisbladgentiaan en het Lineusklokje? Zou het nou zo vreselijk zijn als er straks kokospalmen aan het strand van Scheveningen gaan groeien? Ik ben geen wetenschapper maar ik kreeg in dit museum in Inari twijfels over de dat milieu gedoe.
Preikestolen
Als je langs Stavanger komt kun je het bijna niet maken om de Preikestolen niet te bezoeken. Lees over de Preikestolen uitgebreid op de diverse Wikipedia sites. Alom geroemd en door de Noren als belangrijke attractie geadverteerd. Maar ook dat het best een behoorlijke klim is naar de 600 meter hoge rots. Wij waren het eigenlijk niet van plan, ook al omdat Regina voorzichtig moet zijn bij wat zwaardige beproevingen. Zij had 2 jaar geleden haar rechter onderbeen gebroken en daar zit sinds die tijd een halve kilo roestvast staal in. Ze hoopt dat dat steeds vast blijft zitten.
Maar ons voornemen veranderde toen we op weg naar Haugesund een engels stel tegenkwamen. Die hadden de dag daarvoor in 3 uur de Preikestolen beklommen. Zij gaven niet de indruk uitgesproken atleten te zijn. Dus durfden wij het ook aan.
De klim wordt beschreven als middelmatig zwaar en sinds een afvaardiging uit Nepal een paar jaar geleden de paden heeft geeffend wordt iedereen geacht de klim an te kunnen. Ik moet zeggen, er bleef nog genoeg geploeter over.De Preikestolen wordt dagelijks door vele duizenden beklommen. Je loopt eigenlijk een beetje in de file,. Het overgrote deel is jong. Wij verhoogden de gemiddelde leeftijd met een paar jaar.
Overnachten in Scandinavie
AirBnB heeft de wereld veroverd. Die jongens moeten schatrijk aan’t worden zijn met een provisie van meer dan 10%. Voor die ruime marge hoeven ze in principe alleen maar een goed werkende site te hebben. Hetzelfde met Booking.com, natuurlijk weer zo’n Nederlands lucratief produkt. Gigantisch winstgevend. Oorspronkelijk een initiatief van een aantal studenten. Nu genoteerd op de Amerikaanse beurs. Lees eens op Wikipedia. Heel interessant.
Kijk ook op Wikipedia naar de geschiedenis van AirBnB. Ontelbare juridische gevechten met gemeentebesturen. In veel steden nu aan banden gelegd. Particulieren begonnen op grote schaal hun eigen woning te verhuren en kropen dan even weg in een schuurtje in de tuin. Gaf veel overlast. Overigens, de naam is afgeleid van “airbed” (luchtbed in het nederlands). Ik dacht dat het te maken had met luchtvaart tourisme.
Maar we accepteren deze booking sites want ze zijn erg handig als je zoals wij op reis bent zonder vast reisschema en niet weet of je soms ergens een dag extra wil blijven. Bij AirBnB is het oppassen. Respons meestal binnen een paar uur maar soms niet en dan heb je geen adres of code van het sleutelkastje. Het gebeurde ons in Kiruna, Zweden. Het appartement was niet zoals het op de foto stond op de begane grond maar in een muffe kelder, we zijn rechtsomkeerd gegaan en uitgeweken naar een hotel. De zaak aanhanging gemaakt bij AirBnB maar onbevredigende feed-back en geen vergoeding. Ook bij Booking ging het een keer fout, in Borlange hadden wij een compleet uitgeruste cabin op een camping geboekt en betaald, maar daar aangekomen werd het een piepklein hutje zonder badkamer. Na de slechte ervaring met AirBnB zijn we maar overgegaan op Booking, voordeel is dat je ’s middags kunt boeoken en dezelfde middag bevestiging krijgt en info over het in gebruik nemen.
Het pad begint gezellig door het loofbos maar wordt steeds rotsachtiger. Gelukkig regende het niet. De tocht wordt door de jongeren afgelegd in zo’n 2 uur heen en ook weer 2 uur terug. Op de terugweg moet je oppassen om niet je enkel te verzwikken.
 |  |
|---|---|
 |  |
 |  |
 |
Boven aangekomen wordt het afzien beloond, onvergetelijk en zoals vaak spectaculairder dan op de foto. Natuurlijk waren er ook nu gekken die tot het randje gingen. Zelfs een stel jongens die op het randje zaten met bungelende benen..... Waarom hebben ze er geen hek aangebracht? Omdat dan waarschijnlijk nog meer mensen het noodlot zouden teisteren. Er zijn in al die jaren 3 mensen van de rots gevallen. Bij 2 er van waren het zelfmoorden. Bij de 3e waarschijnlijk ook. Ze hebben het niet aan het slachtoffer kunnen vragen.
In zuid Noorwegen bleven we bij Eli, in Time, vlakbij Stavanger. Klein misverstand was dat zij ons niet wist te bereiken om te zeggen waar we de sluitel van haar huis konden vinden. Bleek onder de mat te liggen natuurlijk..... Maar Eli was verder zeer behulpzaam en serveerde een perfect ontbijt.
In Forsand vlak bij de Preikestolen was het wat minder, de Tiny House was wel erg “tiny” en om er te komen moest je door een half ondergelopen weiland lopen. Ook iedere keer als je naar de WC moest.. Bleek dat de camping eigenaar ondertussen veel comfortabeler chalets had laten bouwen maar die nog niet op internet had gepubliceerd. Met wat heen en weer gebel konden we naar zo’n chalet verhuizen en was het alsnog opgelost.
Buitenmensen in het Hoge Noorden
Hoe wonen de Noren?Ongelooflijk lang land, grillige kust met veel eilanden, en daar wonen de meeste van de 5 miljoen Noren. Vaak verspreid over een groot gebied. Vaak zonder buren dichtbij. In karakteristieke rood/bruin geverfde houten huizen.
Opvallend dat veel huizen een ruime varanda op terras hebben. Maar het weer werkt meestal niet mee om lekker buiten te gaan zitten. Althans voor onze begrippen. Maar daar zit ‘m het grote verschil: Noren zijn buitenmensen. Je ziet ze in weer en wind joggen. Kinderen op het speelplein van de school in de regen met gele regenjassen aan. Het stoort ze allemaal niet. In Tromsø was het al wat kouder eind augustus, zo’n 15 graden. De mensen lopen daar nog steeds in zomerkleren en de terasje zitten vol. Vandaar die grote balkons.Huizen zien er gezellig uit. Doordat het land dun bevolkt is en dan ook de huizen niet hutje mutje op elkaar staan zijn de Noren gewend aan eenzaamheid. Reizen doen ze weinig.
In Haugeland hadden we de beste ervaring tot nu toe, bij Aida en Gunnar. Wij waren behoorlijk vertraagd na die zware klim naar de Preikestolen. Maar laat aankomen was geen probleem. Een compleet appartement met alles erop en eraan, zeer comfortabel. Bovendien nuttige reisadviezen van Aida. We gaan ze misschien nog wel eens ontmoeten in Frankrijk. In Bergen logeerden wij in een studentenhuis. Beetje behelpen met de badkamer op zolder. Maar wel heel erg goed gelegen t.o.v. de Hurtigruten terminal.
Op de terugreis met de auto vanuit Kirkenes hebben we een paar uitstekende ervaringen gehad, een Hotel vlak voor Umeå, ongeveer halverwege tussen Luleå en Stockholm. Het hotel wordt door een familie, uitstekende kamer en vriendelijke service.
In Almholt (ja, waar IKEA begon) hadden wij een pleziering verblijf bij Jane, een wat ouder karakteristiek gebouw met volledig ingerichte appartementen. Heerlijk om daat een dagje uit te rusten om vervolgens de 1.500 resterende km’s naar huis af te leggen.
Trondheim
Hier gingen wij op stap met een gids. We waren hier weliswaar in 2003 geweest met een caravan maar herinnerden ons er niets meer van. De gids liep met ons door het nieuwe centrum, naar de cathedraal, die van binnen best mooi was, en daarna via de oude stad met allemaal houen huisjes weer terug naar de boot
een heel eiland met een mooi ingericht huis, te koop voor omgerekend plm. 232 mil euros, heel goedkoop voor Amsterdamse begrippen. En die 2 bootjes als cadeautje
Zelfs de bushaltes zien er hier gezellig uit
Geiranger Fjord
Een lange fjord met krappe bochten waar toch ook die hele grote Cruise schepen invaren en aan het eind een tijdje voor anker gaan. Er is geen aanlegmogelijkheid.
Kleinere boten nemen dan groepjes touristen over en gaan alsnog aan wal om vervolgens de omgeving te leren kennen. Voor ons wat kleiner schip geen probleem.
Kleinere boten nemen dan groepjes touristen over en gaan alsnog aan wal om vervolgens de omgeving te leren kennen. Voor ons wat kleiner schip geen probleem. Ook voor ons was er geen aanlegplaats. Onze pasaagiers stapten voor een deel over op een kleine boot voor plaatselijk tourisme. Die groep bleef overigens achter terwijl wij weer terugvoeren naar Alesund. Die passagiers kwamen pas een stop daarna weer aan boord. Wij herinnerden ons nog goed het plaatsje aan het eind van de fjord waar wij indertijd kampeerden, de omgeving kenden wij dus ook.Mooie bergen aan weerszijden van de Fjord met watervallen die o.a. worden aangeduid met “seven sisters”.
 |
|---|
 |
 |
 |
 |
De Russische grens was dicht
Vanuit Kirkenes, waar we de boot weer afreden, was het maar een paar kilometers naar de Russische grens. Maar wij werden niet warm verwelkomt. Er heerste een grimmige sfeer. Vroeger was er vrij grensverkeer mogelijk voor burgens aan beide zijden, binnen een bepaalde afstand. De Russen kwamen naar Noorwegen om inkopen te doen. Een gewild artikel was maandveband. We hoorden zeggen dat sindsdien de grens nu hermetisch is gesloten het maandverband op is in Rusland. We zijn een stukte langs de grens gereden tot aan “Grense Jakobselv” aan de Barents zee. Aan de ene kant van de weg was Noorwegen, aan de andere kant Rusland. Regina kreeg hoge nood en deed een plasje in Rusland.
De Trollfjord
Beruchte fjord vanwege de zee nauwe ingang, slechts 100 m breed. Dat is toch voor een cruisschip van doorgaans 20 m of meer breedte een risico. Bovendien zijner vaak stromingen of wind.
De fjord is maar 2 km lang en aan het eind kan maar met moeite gekeerd worden. Maar wat echt opzienbarend is is de hoogte van de steile bergen aan weerszijden, tot 1000 m hoog! Wij waren er ’s nachts. Onze kapitein manouvreerde het schip tot met zijn neus in de ingang maar besloot toch op het laatste moment op volle kracht achteruit te gaan.
 |
|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Waarschijnlijk vanwege stroming. Ondertussen was het voor de passagiers op het achterdek toch wel indrukwekkend. De lichten van de boot gingen even uit en je keek inderdaag tegen ontzettend steile wanden op. Voor de passagiers op de terugweg misschien meer geluk. Het zal dan ook bij daglicht zijn.
Surfen op de getijstromen
Er is een opmerkelijk fenomeen bij het passeren van de Lofoten. Het langgerekte eiland ligt aan de landkant maar een paar honderd meter verwijderd van de vaste wal en bij de getijwisseling perst het zeewater zich van de vloedkant naar de ebkant met een behoorlijke stroming en gigantische draaikolken. Ik mat met mijn GPS dat ons schip daar 10 km/uur sneller voer!
Een bijzondere ervaring was het Snow Hotel in Kirkenes. Het hotel ligt onder een enorme sneeuwberg. De berg smelt niet weg in de zomer. Het hotel beschikt over 14 kamers met bedden en uit ijs uitgehouwen gangen, bij een constante temperatuur van min 4 graden. Je krijgt een slaapzak die je tot -10 graden warm houdt
 |  |
|---|---|
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
|
Sneeuwhotel